ISO organizacija
ISO (International Organization for Standardization) je najveća svetska organizacija koja se bavi razvojem i izdavanjem internacionalnih standarda.
ISO predstavlja mrežu nacionalnih instituta za standardizaciju 162 zemlje, po principu jedan član iz svake države, sa Centralnim sekretarijatom u Ženevi u Švajcarskoj, koji koordinira sistemom.
U oktobru 1946. delegacije iz 25 zemalja, na sastanku na Institutu za civilno inženjerstvo u Londonu, odlučile su da osnuju internacionalnu organizaciju, čiji cilj bi bio da internacionalno koordinira i unificira industrijske standarde. ISO organizacija je zvanično počela sa radom 23. februara 1947.
Naziv ISO
Pošto Internacionalna organizacija za standardizaciju ima različite akronime na različitim jezicima (IOS na engleskom - International Organization for Standardization, OIN na francuskom - Organisation Internationale de Normalisation, itd.) osnivači su odlučili da joj daju ime za svaku priliku. Odabrali su ISO, poreklom od grčke reči isos, što znači jednak. Bez obzira na zemlju i jezik, skraćenica naziva organizacije će uvek biti ISO.
ISO u svom portfoliju trenutno ima više od 17.500 internacionalnih standarda i ostalih normativnih dokumenata. ISO program rada se kreće od standarda za tradicionalne aktivnosi, kao što su poljoprivreda i inženjering, preko medicinskog inženjeringa, proizvodnje i distribucije, do transporta, medicinskih sredstava, informacija i informacionih tehnologija, sve do standarda za dobru praksu u proizvodnji i pružanju usluga.
ISO se sastoji od više od 190 tehničkih komiteta. Finansira se od članarina koje plaćaju države članice za učešće nacionalnih organizacija za standardizaciju u radu ISO organizacije, kao i od prodaje standarda.